Living my dreams - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Jurrina Zoeteweij - WaarBenJij.nu Living my dreams - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Jurrina Zoeteweij - WaarBenJij.nu

Living my dreams

Door: jurrina1991

Blijf op de hoogte en volg Jurrina

15 Juni 2012 | Suriname, Paramaribo

Mijn tijd hier in het zonnige Paramaribo zit er alweer bijna op. Ik heb al ongelooflijk veel mooie dingen gezien en gedaan. Maar je weet wat ze zeggen: save the best for last. We gaan aan het eind van de rit, over twee weken, nog een trip doen naar Palumeu of Awarradam. Met een gammel vliegtuigje écht diep het binnenland in en leren van de indianen zelf hoe zij overleven in de bossen.
In de tussentijd heb ik alweer twee leuke weekenden achter de rug. Twee weken geleden ben ik naar Matapica geweest. Eén van de plekken in de wereld waar de ongelooflijke Leatherback schildpad aan land komt om zijn eieren in te graven. We vertrokken vanaf Leonsberg en gingen lunchen bij Johan en Margaretha. Daarvandaan voeren we naar Matapica via een bijzondere route door een soort van waterwegennet door de bossen. Uiteindelijk kwamen we bij het strand van Matapica aan. We hebben overdag lekker liggen zonnen in een heerlijke stilte. Het oceaanwater had een Caribische temperatuur en we hadden het immense strand bijna voor onszelf. We moesten ons voor het donker gaan omkleden, omdat er veel muggen zouden zijn ’s avonds. Dit was geen grap. Alsof ze ons de hele dag al in de gaten hielden om ’s avonds massaal aan te vallen. Ook de kaaimannentocht (op stilstaand water!) werd lichtelijk overschaduwd door de aanwezigheid van een grote hoeveelheid muggen. Janine had, alleen in haar gezicht, al 25 muggenbulten. Ze staken door kleding, zelfs door m’n sportvest, heen. Het vasthouden van een extra grote kaaiman maakte het ‘t uiteindelijk toch weer waard. Echt een kickgevoel om zo’n beest in je armen te houden. Hierna moesten we een aantal uren wachten tot we naar het westen van het strand konden varen voor de schildpadden, want volgens de gids stond het water nog niet op de juiste hoogte. We gingen lekker met een borgoe cola bij het kampvuur zitten. Eenmaal op het strand aangekomen, hebben we nog een eind moeten lopen voordat we een schildpad tegenkwamen. Ik wist ook niet echt wat ik moest verwachten. De eerste die we vonden was gigantisch. Het was ontzettend indrukwekkend. Waarschijnlijk stond ik eerst een kwartier met m’n ogen te knipperen om het op me in te laten werken. Op foto’s was het hele gebeuren voor mijn gevoel niet vast te leggen. We besloten bij een derde schildpad, die net begonnen was met graven, te blijven om te kijken hoe ze uiteindelijk haar eitjes ging leggen in het gat en deze weer zou dichtgraven. Het was een ongelooflijk unieke ervaring. Zo’n enorm gevaarte dat even uit de diepzee aanspoelt op het strand om daar te bevallen van haar eitjes. We zaten al snel een paar uur te kijken. Voor iedereen die naar Suriname komt: ga naar Matapica!
De volgende ochtend was het eb en we konden dus niet zwemmen, omdat er veel pijlstaartroggen in de modder zwommen. Dus nog maar even heerlijk relaxed op het strand genoten van de stilte en de schoonheid van de oceaan. We zijn tegen het eind van de ochtend weer naar huis gegaan.
Afgelopen weekend zijn we in de stad gebleven, omdat we de EK-wedstrijd tussen Nederland en Denemarken wilden zien. Er zal in Nederland wel een trieste sfeer hangen, hier ging het feestje gewoon door. We gingen ’s ochtends winkelen voor cadeautjes en de volgende dag zijn we gaan quadrijden. Dat was zooo gaaf! En levensgevaarlijk. Het scheelde niet veel of ik had net zoiets als Sjan opgelopen. De gids zag dat ik de hele dag met een big smile rondliep en toen ik hem had gesmeekt mocht ik in zijn 4x4 rijden! Het lukte me gewoon om, na twee jaar niet gereden te hebben in een schakelauto, aan de linkerkant te schakelen (stuur zit rechts in Suriname). Het voelde echt kicken! De anderen zaten in de bak van de auto. We hebben alle modder nog van ons afgespoeld in een kreekje. Uit mijn kleding lukte het niet meer, want we kunnen thuis alleen wassen met koud water. Ik trek met trips dus alleen nog oude en vieze kleding aan.
Intussen is het alweer bijna weekend, vandaag nog precies twee weken hier. Ik zou het klimaat wel mee willen nemen naar Nederland. Hopelijk begint de zomer daar ook eindelijk als ik thuiskom.
Tot snel allemaal!

  • 15 Juni 2012 - 00:47

    Je Reisgenootje:

    Het was inderdaad erg gezellig bij Johan en Margaretha. Volgende keer bij ons!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Jurrina

Actief sinds 19 Maart 2012
Verslag gelezen: 543
Totaal aantal bezoekers 8960

Voorgaande reizen:

01 September 2018 - 15 September 2018

New York + IJsland

10 September 2016 - 26 September 2016

Roadtrip Zuidwest VS

30 Mei 2015 - 19 Juni 2015

Backpacktrip Maleisië 2015

10 April 2012 - 29 Juni 2012

Minorstage Paramaribo

Landen bezocht: