Vrouw met hoogtevrees trotseert 35m hoge kabelbaan

Er zijn intussen alweer een aantal weken verstreken. Ik heb weer allerlei avonturen beleefd in Suriname! Nog precies een maand om zo veel mogelijk leuke dingen te doen.
Vorige week zaterdag ben ik naar Berg en dal geweest. Ik was nog wel aan het twijfelen of ik wel moest gaan, omdat ik nogal hoogtevrees heb. We gingen eerst oefenen met een klein kabelbaantje. En ik moet zeggen dat ik daar nog het meest zenuwachtig was. We gingen een heel eind omhoog klimmen en op 35 meter hoogte kon je zweven boven de boomtoppen en later ook over de Surinamerivier. Het uitzicht was echt adembenemend. Ik genoot er zo van dat ik eigenlijk geen enkel moment echt angst voelde.
Die avond sliepen we in een huisje met een ongelooflijk uitzicht vanaf de Brownsberg. We gingen eerst nog ’s nachts wat beestjes zoeken. We zochten naar een mooie spin, maar vonden vooral veel (gif)kikkers. Toen ik op een plas water scheen met mijn zaklamp, dacht ik dat ik een slang zag. Ik schrok met te pletter. Het bleek alleen maar een schattig schildpadje te zijn. We kwamen nog een stel Fransen tegen, die onze gids inpikten door steeds voor ons te springen als er weer wat te zien was. Ik heb ze nog even mijn magnifieke Franse taalkunsten getoond. Ze sloegen uiteraard steil achterover.
Wakker worden op de Brownsberg was heerlijk. Ondanks dat ik zonder klamboe moest slapen, was ik helemaal niet gestoken. Het weer was intussen wat verbeterd en we gingen de beruchte trip over de berg naar de vallen doen. Na de vorige nacht alleen maar spinnennesten gevonden te hebben, zagen we eindelijk een echte Tarantula in zijn holletje. Gelukkig wilde hij er niet uit komen, want ik had al geroepen dat ik hem wel over mijn buik wou laten lopen. Fjoeh! Het was een redelijk zware tocht, veel afdalen en klimmen. Het is wel belangrijk om om je heen te blijven kijken. Niks is mooier dan nat regenwoud waar weer zonlicht doorheen komt. Het was een mooie beloning om aan te komen bij de Irenevallen. Lekker dat koude water om alle zweet weg te spoelen. Er was een regenboog te zien in de waterval, heel mooi om te zien. Vervolgens zijn we via de Leovallen weer omhoog geklommen. Pittig, maar het ging uiteraard sneller dan de heenweg.
In de bus terug naar Paramaribo zat er een of andere grappenmaker bij ons in de bus. De hele weg naar huis blèrde die allerlei moppen door de bus heen. Even een dutje doen was helaas geen optie. Maar wel kunnen lachen. Zijn vrouw, die voorin de bus zat, was meestal het doelwit haha. Het was weer een bijzonder weekend. Bij thuiskomst nog avondgegeten met een paar mensen van de groep. Gaan we misschien nog mee quadrijden!
Afgelopen weekend hadden we zin in iets ontspannends, dus hebben we ons opgegeven voor een wellness-yogaweekend. Zaterdagochtend reden we naar Babunhol resort aan de Surinamerivier. We hadden een slaapplaats met een prachtig uitzicht. Het plekje waar we eerst gingen yogaën was erg mooi en rustgevend. Het is nog wel echt een sport trouwens. Ik had me een spierpijn die dag erop! Na een tijdje kwamen er buien en het ging steeds harder. Het ging ook onweren en we besloten om te gaan zwemmen in de rivier. Het was zooo ruig. De stroming was heel erg sterk en het regende zo hard dat ik mijn ogen amper kon opendoen. Helaas geen digitale foto’s kunnen maken, maar wel mentale.
De volgende dag was het opeens heerlijk weer. Ik ging meteen het water in. Ik heb de hele dag gespeeld met Jason, het zoontje van de yogalerares. Hij was echt een schatje, eigenlijk had ik hem mee willen nemen. Ik gooide ‘m steeds het water in. Hij had echt de dag van zijn leven. We hebben Fort Zeelandia nog nagebouwd van zand. Op een gegeven moment kwamen we erop om elkaar celebrity namen te geven. Adèle was erbij (Lisanne) en ook Michael Jackson (Jason), die nota bene zelfs gepaste dansjes kon. Angelina Jolie (Janine) was onze moeder. Later ontmoetten we ook Tina Turner (één van de yoga-deelneemsters met gevoel voor humor)in het water, die toevallig voorbij kwam drijven. Puff Daddy (Joël) was onze papa. Zo gingen we de hele dag met elkaar om. Was echt hilarisch! Het was jammer om weer afscheid te nemen. Ik vond het leuk om eens een weekend alleen maar met Surinamers op te trekken. Ik heb nog vier weken om alle verslagen en dingen af te maken voor de stage. Nog even hard doorwerken. Voor zover mogelijk, in dit heerlijke chillaxe land.