Zon, zee en groen
Door: jurrina1991
Blijf op de hoogte en volg Jurrina
11 Mei 2012 | Suriname, Paramaribo
Zon, zee en groen
Hoi allemaal, weer even een berichtje nu eenderde van het avontuur in Suriname er alweer op zit.
Sinds het vorige bericht heb ik alweer veel te veel leuke dingen gedaan. Intussen zit ik al een tijdje in mijn nieuwe kamer. Er zijn twee huisgenootjes bijgekomen. Nu wonen we met zijn vijven in een huis. Heel anders dit, gewoon zelf koken enzo. Beter dus. Een paar weken geleden hebben Anouk en ik de voorlichting gehouden op een mulo-school. Het was erg leuk om te doen, we hebben helaas geen foto’s kunnen maken! De kinderen wisten al veel van gezonde voeding, meer dan de volwassen Surinamers over het algemeen. Het was leuk om de Surinaamse kids spelenderwijs wat bij te brengen over een gezonde leefstijl.
Twee weken geleden ben ik naar het Suriname Reggae Festival geweest. De hoofdact was Rita Marley, de vrouw van Bob Marley. Als je het hebt over soul...wauw...het was echt geweldig! Zo nu en dan stonden er mensen met hun handen in de lucht. Wat sommigen misschien niet door hadden; De meeste Reggae is eigenlijk een soort van veredelde gospelmuziek. Supermooi. Ik werd nog door iemand uitgenodigd om de volgende dag te komen kijken in een kerk aan de Keizerstraat. Dit ging echter niet door, het werd wat laat die nacht. Dit festival was voor mij wel één van de hoogtepunten tot nu toe.
Koninginnedag was trouwens ook erg leuk. Er was een groot oranjefeest georganiseerd in hotel Tourarica. Daar kwam ik toevallig een New Yorker tegen die me een paar dagen eerder in club Touché al een paar salsapasjes had geleerd. Dat is zó leuk, maar ik weiger salsalessen te gaan volgen (doen veel stagiaires hier), want dan zit je daar iedere week aan vast. Deze meneer ging vier dagen later alweer terug naar de VS, dus dit zou de laatste avond zijn dat ik met hem kon dansen. Daar heb ik wel even gebruik van gemaakt natuurlijk! Hij heeft me ook voorgesteld aan ene Erwin de Vries. Hij scheen een of andere kunstenaar te zijn. Ik schaamde me een beetje dat ik hem niet kende, maar toen ik hem had gegoogled ontdekte ik dat hij inderdaad een beroemd Surinaamse kunstenaar is die in Nederland veel succes heeft gehad. Was toch wel bijzonder, een oude Surinaamse man in een rolstoel tussen de oranje Nederlanders. Ik ben helaas niet met hem op de foto geweest. Hij moest natuurlijk vroeg naar bed. Dat hotel is trouwens echt geweldig mooi. Er liggen in de tuin allerlei terrassen en een mooie pier met uitzicht op de Surinamebrug. Vooral ’s avonds met al die lichtjes. Ga ik zeker nog een keer heen. We kregen daar ook oranje tshirts van KLM. Deze heb ik helaas in een boom laten hangen, maar zag net op internet dat ze nog te kopen zijn bij het KLM kantoor aan de Hofstraat. Binnenkort maar even langsgaan, altijd leuk voor een EK of whatever.
Vandaag werk ik lekker thuis, want ik ben begonnen aan mijn eerste Case study. Gisteren heb ik een anamnese afgenomen bij een cliënt en het dossier gebruik ik nu om het uit te werken met een behandelplan enzo. Heel leuk om dit een keer zelf te doen, niet te hoeven samenwerken. Het poliklinische is toch ook wel erg leuk heb ik ontdekt. I’ll keep that in mind.
Afgelopen weekend ben ik met Janine en Lisanne op trip geweest: Nickerie/Bigi Pan. Dit was mijn eerste echte trip, wat meer het binnenland in. Het was geweldig! Zaterdag gingen we naar Nieuw Nickerie met de bus. Onderweg was het super om lekker uit het raam te kijken, met veel uitleg over van alles door de gids. Helaas had ik geen notitieboekje bij me. We kwamen langs Groningen en Wageningen. De laatste kon ik nog wel linken aan de Nederlandse variant. Veel agrarische activiteiten: bananenvelden en rijstvelden. In Nieuw Nickerie heb ik de lekkerste Surinaamse nasi tot nu toe gegeten. We kwamen ook langs de zeedijk, waar je met een bootje naar Guyana kan oversteken. Hier schijn je een geweldig uitzicht te hebben als er zonsondergang is. Hier hebben we alleen niet op gewacht want we moesten richting de rivier om naar Bigi Pan te varen. Een tochtje naar Guyana was volgens de gids trouwens niet aan te raden, want de Surinamers schijnen gek op te kijken als je ervan terugkomt en je al je eigendommen nog hebt. Dit deed me denken aan wat een visser bij Bigi Pan zei: je bent hier als man een pechvogel als je maar één vrouw p.p. hebt. Af en toe hoor je vreemde dingen. Onderweg naar Bigi Pan hebben we veel mooie diertjes gezien: allerlei vogels, roofvogels, termieten, kaaimannen en zelfs een paar aapjes! Rooie mieren zijn trouwens niet zo fijn als ze over je voeten lopen. Beter dan muggen misschien, want de pijn is weg na vijf minuutjes. Eenmaal aangekomen op een soort vlot op het meer, hebben we onze hangmatten en klamboes opgehangen en kregen we een lekker soepje. ’s Avonds zijn we met de boot weer het water opgegaan, er wilden een aantal mensen in het donker zwemmen. Ik bleef in de boot, omdat ik me nog wat ziekig voelde. We hebben wat vissen uit de netten gehaald, die in de boot werden gegooid. Af en toe sprong er een bijna op je schoot. Op een gegeven moment zijn we weer terug gevaren omdat we niet konden opboksen tegen de aanvallende muggen. Voordat we gingen slapen wou ik graag leren om een vis te villen. Toch wel een vreemd gevoel om een levende vis te onthoofden. De kiewen blijven gek genoeg nog een tijd doorwerken. In de hangmat slapen voor een nachtje was heerlijk! Helaas hebben we niet veel van het zeegeruis kunnen horen door een stel luiddruchtige hindoestanen die ook op het vlot waren. Toch was het een erg leuke ervaring. De volgende dag zijn de vissen klaargemaakt en hebben we ze lekker opgegeten met wat kousenband. Daarna zijn we naar een mooi strand gegaan waar het eb was. Hierdoor lag er een groot gedeelte “droog” met modder. Hier zijn we in gesprongen en hebben we genoten van een heerlijk modderbad. Dat voelt zó lekker! Af en toe lag je oog in oog met een krab of hing er één aan je teen, maar dat hoorde echt bij de beleving. Daarna afgespoeld in de rivier. In de middag vertrokken we weer met de bus richting Paramaribo. Ik heb onderweg nog wat kokosolie gekocht. Volgens de gids zou dit helpen tegen de muggenjeuk. Ik smeer het iedere avond op voordat ik ga slapen en het is inderdaad zo glibberig dat je niet eens kunt krabben. Dus ik kan zeggen dat het werkt. Je voelt je wel een beetje vies na zo’n tripje, maar des te lekkerder is de douche die je thuis weer kan nemen. Het weekend was heerlijk ontspannend en ik kan niet wachten op de volgende trip. Nu weer een werkweek achter de rug, even kijken wat we dit weekend gaan doen.. Liefs uit Suriname!
Hoi allemaal, weer even een berichtje nu eenderde van het avontuur in Suriname er alweer op zit.
Sinds het vorige bericht heb ik alweer veel te veel leuke dingen gedaan. Intussen zit ik al een tijdje in mijn nieuwe kamer. Er zijn twee huisgenootjes bijgekomen. Nu wonen we met zijn vijven in een huis. Heel anders dit, gewoon zelf koken enzo. Beter dus. Een paar weken geleden hebben Anouk en ik de voorlichting gehouden op een mulo-school. Het was erg leuk om te doen, we hebben helaas geen foto’s kunnen maken! De kinderen wisten al veel van gezonde voeding, meer dan de volwassen Surinamers over het algemeen. Het was leuk om de Surinaamse kids spelenderwijs wat bij te brengen over een gezonde leefstijl.
Twee weken geleden ben ik naar het Suriname Reggae Festival geweest. De hoofdact was Rita Marley, de vrouw van Bob Marley. Als je het hebt over soul...wauw...het was echt geweldig! Zo nu en dan stonden er mensen met hun handen in de lucht. Wat sommigen misschien niet door hadden; De meeste Reggae is eigenlijk een soort van veredelde gospelmuziek. Supermooi. Ik werd nog door iemand uitgenodigd om de volgende dag te komen kijken in een kerk aan de Keizerstraat. Dit ging echter niet door, het werd wat laat die nacht. Dit festival was voor mij wel één van de hoogtepunten tot nu toe.
Koninginnedag was trouwens ook erg leuk. Er was een groot oranjefeest georganiseerd in hotel Tourarica. Daar kwam ik toevallig een New Yorker tegen die me een paar dagen eerder in club Touché al een paar salsapasjes had geleerd. Dat is zó leuk, maar ik weiger salsalessen te gaan volgen (doen veel stagiaires hier), want dan zit je daar iedere week aan vast. Deze meneer ging vier dagen later alweer terug naar de VS, dus dit zou de laatste avond zijn dat ik met hem kon dansen. Daar heb ik wel even gebruik van gemaakt natuurlijk! Hij heeft me ook voorgesteld aan ene Erwin de Vries. Hij scheen een of andere kunstenaar te zijn. Ik schaamde me een beetje dat ik hem niet kende, maar toen ik hem had gegoogled ontdekte ik dat hij inderdaad een beroemd Surinaamse kunstenaar is die in Nederland veel succes heeft gehad. Was toch wel bijzonder, een oude Surinaamse man in een rolstoel tussen de oranje Nederlanders. Ik ben helaas niet met hem op de foto geweest. Hij moest natuurlijk vroeg naar bed. Dat hotel is trouwens echt geweldig mooi. Er liggen in de tuin allerlei terrassen en een mooie pier met uitzicht op de Surinamebrug. Vooral ’s avonds met al die lichtjes. Ga ik zeker nog een keer heen. We kregen daar ook oranje tshirts van KLM. Deze heb ik helaas in een boom laten hangen, maar zag net op internet dat ze nog te kopen zijn bij het KLM kantoor aan de Hofstraat. Binnenkort maar even langsgaan, altijd leuk voor een EK of whatever.
Vandaag werk ik lekker thuis, want ik ben begonnen aan mijn eerste Case study. Gisteren heb ik een anamnese afgenomen bij een cliënt en het dossier gebruik ik nu om het uit te werken met een behandelplan enzo. Heel leuk om dit een keer zelf te doen, niet te hoeven samenwerken. Het poliklinische is toch ook wel erg leuk heb ik ontdekt. I’ll keep that in mind.
Afgelopen weekend ben ik met Janine en Lisanne op trip geweest: Nickerie/Bigi Pan. Dit was mijn eerste echte trip, wat meer het binnenland in. Het was geweldig! Zaterdag gingen we naar Nieuw Nickerie met de bus. Onderweg was het super om lekker uit het raam te kijken, met veel uitleg over van alles door de gids. Helaas had ik geen notitieboekje bij me. We kwamen langs Groningen en Wageningen. De laatste kon ik nog wel linken aan de Nederlandse variant. Veel agrarische activiteiten: bananenvelden en rijstvelden. In Nieuw Nickerie heb ik de lekkerste Surinaamse nasi tot nu toe gegeten. We kwamen ook langs de zeedijk, waar je met een bootje naar Guyana kan oversteken. Hier schijn je een geweldig uitzicht te hebben als er zonsondergang is. Hier hebben we alleen niet op gewacht want we moesten richting de rivier om naar Bigi Pan te varen. Een tochtje naar Guyana was volgens de gids trouwens niet aan te raden, want de Surinamers schijnen gek op te kijken als je ervan terugkomt en je al je eigendommen nog hebt. Dit deed me denken aan wat een visser bij Bigi Pan zei: je bent hier als man een pechvogel als je maar één vrouw p.p. hebt. Af en toe hoor je vreemde dingen. Onderweg naar Bigi Pan hebben we veel mooie diertjes gezien: allerlei vogels, roofvogels, termieten, kaaimannen en zelfs een paar aapjes! Rooie mieren zijn trouwens niet zo fijn als ze over je voeten lopen. Beter dan muggen misschien, want de pijn is weg na vijf minuutjes. Eenmaal aangekomen op een soort vlot op het meer, hebben we onze hangmatten en klamboes opgehangen en kregen we een lekker soepje. ’s Avonds zijn we met de boot weer het water opgegaan, er wilden een aantal mensen in het donker zwemmen. Ik bleef in de boot, omdat ik me nog wat ziekig voelde. We hebben wat vissen uit de netten gehaald, die in de boot werden gegooid. Af en toe sprong er een bijna op je schoot. Op een gegeven moment zijn we weer terug gevaren omdat we niet konden opboksen tegen de aanvallende muggen. Voordat we gingen slapen wou ik graag leren om een vis te villen. Toch wel een vreemd gevoel om een levende vis te onthoofden. De kiewen blijven gek genoeg nog een tijd doorwerken. In de hangmat slapen voor een nachtje was heerlijk! Helaas hebben we niet veel van het zeegeruis kunnen horen door een stel luiddruchtige hindoestanen die ook op het vlot waren. Toch was het een erg leuke ervaring. De volgende dag zijn de vissen klaargemaakt en hebben we ze lekker opgegeten met wat kousenband. Daarna zijn we naar een mooi strand gegaan waar het eb was. Hierdoor lag er een groot gedeelte “droog” met modder. Hier zijn we in gesprongen en hebben we genoten van een heerlijk modderbad. Dat voelt zó lekker! Af en toe lag je oog in oog met een krab of hing er één aan je teen, maar dat hoorde echt bij de beleving. Daarna afgespoeld in de rivier. In de middag vertrokken we weer met de bus richting Paramaribo. Ik heb onderweg nog wat kokosolie gekocht. Volgens de gids zou dit helpen tegen de muggenjeuk. Ik smeer het iedere avond op voordat ik ga slapen en het is inderdaad zo glibberig dat je niet eens kunt krabben. Dus ik kan zeggen dat het werkt. Je voelt je wel een beetje vies na zo’n tripje, maar des te lekkerder is de douche die je thuis weer kan nemen. Het weekend was heerlijk ontspannend en ik kan niet wachten op de volgende trip. Nu weer een werkweek achter de rug, even kijken wat we dit weekend gaan doen.. Liefs uit Suriname!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
