Backpackavonturen in Nieuw Amsterdam

Weer even een berichtje vanuit Paramaribo!
We verblijven nog één nachtje bij het Guesthouse. Dan gaan we naar een studentenhuisje waar twee andere meisjes zullen wonen. Ik ben erg benieuwd hoe dat gaat bevallen. We hebben het ene meisje al ontmoet, ze vertelde dat er twee keer per week wordt schoongemaakt door een schoonmaakster, heel erg luxe!
We zijn er afgelopen weekend op uit getrokken om dolfijnen te spotten. We lieten ons afdroppen bij Leonsberg en namen daar een bootje de zee op. We hadden ons nog niet echt verdiept in hoeveel dit zou moeten kosten, dus misschien zijn we wel enorm geflest door de meneer op het bootje. Dit checken we voortaan wel even van tevoren. Het was het wel sowieso waard. Het was heerlijk om lekker over open water te scheuren met uitzicht op de tropen. We hebben veel dolfijntjes gezien. Heel af en toe kwamen ze dichtbij de boot, maar meestal bleven ze een beetje ver weg, vanwege een sterke stroming. Nu we toch op een boot zaten tussen Leonsberg en Nieuw Amsterdam, bedachten we dat we ook wel meteen naar Nieuw Amsterdam konden gaan. De meneer op de boot heeft ons daar afgezet. Hij riep nog dat we vanaf Voorburg de pont terug konden nemen. We dachten verder niet echt na over hoe we terug zouden moeten komen... (wordt vervolgd).
Nieuw Amsterdam was erg mooi. Er stonden kanonnen en bruggen en we hebben mooie diertjes gezien. Ook hebben we de gevangenis bekeken. Deze was in de jaren 70 nog in gebruik en er hingen dus nog allemaal plaatjes van bekende Nederlandse vrouwen van die tijd. We hebben een foto gemaakt van Patty Brard in haar jonge jaren en deze opgestuurd naar haar management met een slijmerige fan-mail. Helaas nog geen reactie op gehad, haha.
We hebben die dag keihard gelachen om een hond die steeds met ons meeliep. Het barst hier, ook in de steden, van de straathonden. Deze lachte steeds naar ons, echt creepy. We gingen steeds trappen op enzo om van hem af te komen, maar hij kon op de een of andere manier overal komen. Kwam die ineens weer de hoek om. Tijdens het eten zat er weer een vies hondje naast me. Ik zat steeds Toren C ksssst kssst geluiden te maken, maar hij ging niet weg. Je kan moeilijk aan ze gaan zitten, bah. Dus heb ik een lekker uitzicht gehad tijdens het eten van m’n saotosoepje.
Toen we genoeg hadden gezien, zijn we gaan lopen (vervolg). We vroegen overal een beetje de weg naar Voorburg. We hadden niet door dat we al aardig wat kilometers gelopen hadden in de brandende zon. Op een gegeven moment kwamen we aan bij een huis waar een paar mensen buiten zaten. We vroegen of we al in de buurt waren van Voorburg. We bleken er al te zijn, maar na wat doorvragen bleek dat er al jaren geen pont meer gaat vanaf Voorburg naar Paramaribo. Kapot ofzo. We moesten dus zorgen dat we op een andere manier naar huis konden. Er zou nog één bus komen die middag. Hier gingen we dus maar op zitten wachten. Het waren hele aardige mensen. De dochter kwam ons wat drinken brengen enzo, heel lief. Uiteindelijk kwam er een bus aanrijden en de chauffeur wou ons wel naar Meerzorg brengen en dan zou hij een vriend, een taxi, bellen om ons van daaruit naar Paramaribo te brengen. Toen we daar aankwamen, zei de chauffeur dat we niets hoefden te betalen! Dat was de eerste keer dat iemand geen geld uit ons wilde slaan. We konden niet geloven dat we in één dag zoveel lieve mensen tegenkwamen. Hier kwam namelijk ook nog bij dat de taxichauffeur ons voor dezelfde prijs zo even een ritje om bracht langs de Peperpot plantages. Dit was erg indrukwekkend. Het begon al een beetje te schemeren, dus ik heb mooie foto’s kunnen maken (zie Facebook). We gingen voor de eerste keer over de grote brug naar Paramaribo, het uitzicht was erg mooi om te zien. Het was wel fijn om na zo'n lange dag weer thuis te zijn.

We zijn van de week naar een bioscoop geweest. Ze draaien hier dezelfde films als in Nederland, maar dan zonder ondertitels.
Ik hoorde net op de radio dat het in Nederland met koninginnedag eindelijk lekker weer wordt. Thomas, de vriend van Anouk, is gisteravond aangekomen. Hij heeft allerlei vlaggetjes en versierinkjes in het oranje en rood, wit, blauw meegenomen. Ze houden hier zaterdag wel een feestje ergens, maar dan wilden we ook al naar het Reggae Festival. We hangen de vlaggetjes wel in ons nieuwe huis.
De stage gaat zo z’n gangetje. Anouk en ik hebben vanmorgen nog wat posters en een quizje gemaakt voor de workshop die we maandag gaan geven op een mulo-school. We gaan de leerlingen ook wegen en meten.

Ik ben trouwens erg blij dat ik weer tante ben geworden! Wel jammer dat ik ‘m niet kan vasthouden. Hij was wel heel erg mooi en lief via de webcam.

Tot snel weer! Liefs.